پارگی تاندون آرنج در بین ورزشکاران معمولاً یک‌شبه اتفاق نمی‌افتد؛ پشت این آسیب، مجموعه‌ای از عوامل تکراری و قابل پیشگیری وجود دارد. فشار تمرینی بالا، حرکات اشتباه، گرم نکردن کافی و بی‌توجهی به ریکاوری از دلایل اصلی آن هستند.
در این مقاله به بررسی شایع‌ترین دلایل پارگی تاندون آرنج در ورزشکاران می‌پردازیم و نکاتی را مطرح می‌کنیم که به پیشگیری از این آسیب کمک می‌کنند.
تاندون آرنج چرا آسیب می‌بیند؟
تاندون آرنج معمولاً به‌دلیل فشارهای مکرر و بیش‌ازحد در تمرینات ورزشی آسیب می‌بیند. وقتی ورزشکار حرکات را با تکنیک نادرست انجام می‌دهد یا بدون گرم کردن کافی تمرین می‌کند، این فشار روی تاندون افزایش می‌یابد. همچنین انجام حرکات تکراری بدون استراحت مناسب باعث خستگی و ضعف تاندون می‌شود که زمینه پارگی را فراهم می‌کند. به‌طور خلاصه، عدم رعایت اصول تمرینی و استراحت کافی مهم‌ترین عوامل آسیب‌دیدگی تاندون آرنج هستند.
دلایل شایع پارگی تاندون آرنج در ورزشکاران
پارگی تاندون آرنج معمولاً نتیجه ترکیبی از فشارهای نادرست و مکرر است که ورزشکاران باید با شناخت آن‌ها، از آسیب جلوگیری کنند.
۱. تمرینات قدرتی بیش از حد
تمرینات سنگین و بدون برنامه‌ریزی مناسب، یکی از اصلی‌ترین عوامل آسیب به تاندون آرنج است.وقتی وزن‌ها یا تعداد تکرارها ناگهانی افزایش پیدا کند، تاندون‌ها تحت فشار شدید قرار می‌گیرند و احتمال پارگی آن‌ها بالا می‌رود.
۲. تکنیک غلط در انجام حرکات
روش نادرست اجرای تمرینات می‌تواند آسیب جدی به تاندون‌ها وارد کند.حرکاتی مثل پرس سینه یا بارفیکس اگر با فرم اشتباه انجام شوند، فشار غیرطبیعی روی تاندون آرنج وارد می‌شود که به مرور باعث آسیب می‌شود.
۳. گرم نکردن بدن قبل از تمرین
بدون گرم کردن، بدن آمادگی لازم برای تحمل فشار تمرین را ندارد.عضلات و تاندون‌های سرد کمتر انعطاف‌پذیر هستند و بیشتر در معرض کشیدگی یا پارگی قرار می‌گیرند.
۴. سابقه التهاب یا آسیب قبلی
اگر قبلاً دچار التهاب یا آسیب در تاندون آرنج شده باشید، خطر پارگی بیشتر است.این آسیب‌های قبلی باعث ضعف و کاهش مقاومت تاندون می‌شوند و نیاز به مراقبت و استراحت بیشتری دارند.
۵. حرکات تکراری و بدون استراحت
انجام مکرر حرکات مشابه بدون استراحت کافی، فشار مزمنی روی تاندون ایجاد می‌کند.این فشار مداوم باعث خستگی و ضعف تاندون می‌شود و احتمال پارگی را افزایش می‌دهد.
نقش تمرینات نادرست در بروز پارگی تاندون آرنج چیست؟
تمرینات نادرست، مخصوصاً وقتی حرکات با فرم اشتباه انجام می‌شوند، فشار زیادی به تاندون آرنج وارد می‌کنند. این فشارهای مکرر باعث التهاب و ضعف تدریجی تاندون می‌شوند و احتمال پارگی را بالا می‌برند. علاوه بر این، افزایش ناگهانی وزن یا تعداد تکرارها بدون آمادگی کافی، ریسک آسیب را بسیار بیشتر می‌کند.
- اجرای حرکات ورزشی با فرم غلط، بزرگ‌ترین علت وارد شدن فشار غیرطبیعی به تاندون است.
- تکرار تمرینات سنگین بدون استراحت کافی، زمینه‌ساز التهاب و آسیب‌های مزمن می‌شود.
- برنامه‌ریزی نادرست در تمرینات و بی‌توجهی به گرم کردن، ریسک پارگی را افزایش می‌دهد.
- رعایت تکنیک صحیح و تمرین با برنامه اصولی، بهترین راه برای حفظ سلامت تاندون‌هاست.
با رعایت این نکات می‌توانید از آسیب دیدن تاندون آرنج جلوگیری کنید و ورزش را بدون نگرانی ادامه دهید.
ضعف عضلات حمایت‌کننده و اثر آن بر تاندون‌ها
عضلات اطراف آرنج نقش مهمی در حمایت از تاندون‌ها و حفظ ثبات مفصل دارند. وقتی این عضلات ضعیف باشند، فشار بیشتری به تاندون‌ها وارد می‌شود و احتمال آسیب‌دیدگی افزایش پیدا می‌کند. ضعف عضلات حمایت‌کننده باعث می‌شود که تاندون‌ها نتوانند بارهای تمرینی را به خوبی تحمل کنند و در نتیجه، ریسک پارگی بالا می‌رود. تقویت این عضلات با تمرینات مناسب، بهترین راه برای کاهش خطر آسیب‌دیدگی تاندون‌ها و افزایش عملکرد ورزشی است.
تغذیه ناکافی چگونه خطر پارگی تاندون آرنج را افزایش می‌دهد؟
تغذیه نقش بسیار مهمی در سلامت تاندون‌ها و عضلات دارد. وقتی مواد مغذی کافی به بدن نرسد، روند ترمیم تاندون‌ها کند می‌شود و مقاومت آن‌ها کم می‌شود. در نتیجه، احتمال آسیب و پارگی افزایش می‌یابد.
- کمبود پروتئین باعث کاهش قدرت و بازسازی بافت‌های تاندون می‌شود.
- ویتامین C برای تولید کلاژن ضروری است؛ کمبود آن ضعف تاندون‌ها را به دنبال دارد.
- مواد معدنی مثل روی و کلسیم به استحکام و سلامت بافت‌ها کمک می‌کنند.
- مصرف ناکافی آب باعث خشکی بافت‌ها و کاهش انعطاف‌پذیری تاندون‌ها می‌شود.
- تغذیه نامناسب، به‌خصوص در ورزشکاران پرتحرک، ریسک آسیب تاندونی را افزایش می‌دهد.
رعایت رژیم غذایی سالم و متعادل، همراه با مصرف مایعات کافی، بهترین راه برای حفظ سلامت تاندون‌ها و جلوگیری از پارگی آن‌هاست.
مصرف داروهای استروئیدی چگونه می‌تواند منجر به ضعف و پارگی تاندون آرنج شود؟
داروهای استروئیدی معمولاً برای کاهش التهاب و درد استفاده می‌شوند، اما مصرف طولانی‌مدت یا دوزهای بالا می‌تواند عوارض جانبی جدی روی تاندون‌ها داشته باشد. این داروها با تضعیف ساختار کلاژن، ماده اصلی تشکیل‌دهنده تاندون‌ها، باعث کاهش استحکام و انعطاف‌پذیری آن‌ها می‌شوند. در نتیجه، تاندون‌ها ضعیف‌تر شده و احتمال پارگی افزایش پیدا می‌کند.
- استروئیدها می‌توانند تولید کلاژن را کاهش دهند و کیفیت بافت تاندون را پایین بیاورند.
- ضعف ساختاری تاندون باعث می‌شود حتی فشارهای عادی تمرین، به پارگی منجر شود.
- مصرف مکرر استروئیدها باعث کاهش خون‌رسانی به تاندون‌ها و کندی ترمیم آن‌ها می‌شود.
- در ورزشکارانی که به طور مکرر استروئید مصرف می‌کنند، خطر آسیب‌دیدگی تاندون به شدت افزایش می‌یابد.
- به همین دلیل، استفاده از استروئیدها باید تحت نظر پزشک و با دقت باشد تا عوارض آن کنترل شود.
رعایت توصیه‌های پزشکی و پرهیز از مصرف خودسرانه استروئید، بهترین راه برای حفظ سلامت تاندون‌ها است.
تاثیر عوامل ژنتیکی در افزایش خطر پارگی تاندون آرنج
عوامل ژنتیکی نقش مهمی در سلامت تاندون‌ها دارند و می‌توانند خطر پارگی تاندون آرنج را افزایش دهند. برخی افراد به طور ارثی دارای ساختار بافت همبند ضعیف‌تری هستند که تاندون‌های آن‌ها را حساس‌تر و آسیب‌پذیرتر می‌کند. این ضعف ساختاری باعث می‌شود حتی فشارهای معمول ورزشی نیز احتمال آسیب به تاندون‌ها را بالا ببرد.
علاوه بر این، برخی ژن‌ها در تولید کلاژن و مواد سازنده تاندون تاثیرگذار هستند و نقص در این ژن‌ها می‌تواند موجب کاهش استحکام و انعطاف‌پذیری تاندون‌ها شود. بنابراین، شناخت سابقه خانوادگی و توجه به این عوامل می‌تواند به ورزشکاران کمک کند تا با مراقبت بیشتر و انتخاب روش‌های تمرینی مناسب، ریسک پارگی تاندون را کاهش دهند.
جمع بندی
پارگی تاندون آرنج یکی از مشکلات شایعی است که ورزشکاران با آن مواجه می‌شوند و شناخت دلایل آن به پیشگیری کمک می‌کند. این آسیب معمولاً به‌خاطر عوامل مختلفی مثل تمرین نادرست، ضعف عضلات و تغذیه نامناسب رخ می‌دهد. با رعایت اصول تمرینی و مراقبت درست می‌توان این آسیب را پیشگیری کرد. برای درمان و مشاوره تخصصی، دکتر مسعود حاجی خانی بهترین انتخاب است تا به شما کمک کند سریع‌تر به ورزش بازگردید.
سوالات متداول
بله، فشار مکرر و استفاده بیش از حد باعث ضعف و پارگی تاندون می‌شود.
ورزش‌های پرتحرک مثل تنیس، وزنه‌برداری و ورزش‌های راکتی بیشتر در معرض خطر هستند.
بله، حرکات تکراری باعث التهاب و ضعف تدریجی تاندون می‌شوند.