سندرم دکرون یک التهاب دردناک در ناحیه مچ دست است که اغلب افرادی را درگیر می‌کند که از دست‌هایشان زیاد کار می‌کشند، به خصوص مادران تازه‌وارد یا کارمندان پشت میز نشین، در این مطلب صفر تا صد سندرم دکرون را بررسی می‌کنیم تا بدانید دقیقا چیست، چرا اتفاق می‌افتد، چطور شناسایی می‌شود و چه درمان‌هایی برای آن وجود دارد.
سندرم دکرون چیست و چه مشکلی ایجاد می‌کند؟
سندرم دکرون، یا تنوسینوویت دکرون، یک وضعیت دردناک است که تاندون‌های مسئول حرکت شست را درگیر می‌کند. این تاندون‌ها از ساعد عبور می‌کنند و از طریق یک تونل کوچک در سمت خارجی مچ دست به شست متصل می‌شوند. در این سندرم، غلاف‌های پوشاننده تاندون‌ها ملتهب و متورم می‌شوند که این امر منجر به درد و حساسیت در ناحیه مچ دست و قاعده شست می‌شود.
این التهاب باعث می‌شود حرکت شست و مچ دست، به خصوص در هنگام گرفتن اشیا، مشت کردن دست یا چرخاندن مچ، دردناک شود. علاوه بر این ممکن است تورم و کاهش دامنه حرکتی شست مشاهده شود. در صورت عدم درمان به موقع این بیماری، احتمال دارد که فعالیت‌های روزمره شما مختل شود و کیفیت زندگی شما تحت تاثیر قرار بگیرد.
علائم سندرم دکرون چیست؟
- درد در قاعده شست
مهمترین علامت سندرم دکرون، درد در محل اتصال شست به مچ دست است. این درد معمولا هنگام گرفتن یا بلند کردن اشیا، چرخاندن مچ یا حرکت دادن شست تشدید می‌شود. در مراحل اولیه درد فقط در حین انجام فعالیت وجود دارد، ولی در صورت پیشرفت بیماری، حتی در حالت استراحت هم درد دارید.
- تورم در ناحیه مچ و شست
بافت اطراف تاندون‌های آسیب‌دیده متورم می‌شود. این تورم اغلب قابل مشاهده است و گاهی با لمس کردن، بافت متورم سفت یا دردناک به نظر می‌رسد. تورم باعث کاهش حرکت طبیعی مفصل شست می‌شود.
- صدا دادن یا گیر کردن تاندون
در برخی موارد، هنگام حرکت شست شاید صدایی شبیه کلیک یا حس قفل شدن ایجاد شود. این حالت به خاطر حرکت دشوار تاندون در داخل غلاف ملتهب آن است. برخی افراد این حالت را با خشک شدن مفصل یا گیر کردن شست توصیف می‌کنند.
درد هنگام فشار دادن روی ناحیه تاندون‌ها
اگر انگشتتان را روی قسمت بیرونی مچ، درست زیر شست فشار بدهید، شاید درد شدیدی احساس کنید. این یکی از علائم تشخیصی مهم در معاینه فیزیکی توسط پزشک است.
- کاهش قدرت در گرفتن اشیا
به دلیل درد و التهاب، فرد ممکن است نتواند با قدرت قبل اشیای مختلف را بگیرد یا نگه دارد. این کاهش قدرت معمولا با گذشت زمان بدتر می‌شود و فرد را در انجام کارهای روزمره دچار مشکل می‌کند.
- درد تشدیدشونده در فعالیت‌های خاص
فعالیت‌هایی مانند بلند کردن کودک، باز کردن در بطری، نوشتن یا استفاده زیاد از گوشی هوشمند می‌توانند درد را افزایش دهند. این درد گاهی به سمت ساعد هم گسترش می‌یابد.
- احساس سوزش یا تیر کشیدن
برخی بیماران در مچ و شست خود احساس سوزش یا تیر کشیدن دارند که می‌تواند در اثر تحریک اعصاب اطراف تاندون‌های ملتهب ایجاد شود. این حس معمولا هنگام حرکت دادن دست یا فشار وارد کردن شدیدتر می‌شود.
بیشتر بخوانید : بیماری دوپویترن
گرمی و قرمزی خفیف در محل التهاب
در برخی موارد، ناحیه مچ کمی گرم‌تر از اطراف خود می‌شود و به رنگ صورتی یا قرمز درمی‌آید. این مورد بیشتر در فاز حاد بیماری دیده می‌شود.
- محدود شدن دامنه حرکتی شست
با پیشرفت التهاب و تورم، حرکت دادن شست به طرفین یا بالا و پایین ممکن است دشوار شود. این محدودیت حرکتی گاهی باعث می‌شود فرد نتواند کارهای ظریف مثل نوشتن یا گرفتن وسایل کوچک را انجام دهد.
- درد هنگام انجام تست فینکلشتاین
در این تست باید شست خود را در داخل مشت قرار دهید و مچ دستش را به سمت پایین خم کنید. در افراد مبتلا به سندرم دکرون، این حرکت باعث ایجاد درد شدید در ناحیه مچ و شست می‌شود. این تست برای تشخیص بالینی بسیار رایج و مؤثر است.
علت ابتلا به سندرم دکرون
برخی از مهمترین دلایل ابتلا به سندرم دکرون عبارت‌اند از:
- حرکات تکراری مچ دست و شست
- وضعیت‌های نادرست در حین انجام کارهای روزمره
- هورمون‌ها و بارداری
- ارتباط با بیماری‌های التهابی مانند آرتریت روماتوئید
- افزایش سن و کاهش انعطاف‌پذیری تاندون‌ها
- ژنتیک و سابقه خانوادگی
تشخیص سندرم دکرون
- شرح دقیق روش‌های تشخیص بالینی و تست فینکلشتاین
- نحوه‌ی انجام تست فیزیکی توسط پزشک
- بررسی روش‌های تصویربرداری در مواقع ضروری
- تشخیص افتراقی با دیگر بیماری‌های مشابه
- نقش فیزیوتراپیست یا پزشک متخصص ارتوپدی در تشخیص
معرفی روش‌های درمان سندرم دکرون
- استراحت و اجتناب از حرکات تحریک‌کننده
- استفاده از بریس یا آتل
- کمپرس سرد برای کاهش التهاب
- داروهای ضدالتهاب مثل ایبوپروفن
- تزریق کورتون
- درمان‌های فیزیوتراپی
- تمرینات کششی و تقویتی
- استفاده از لیزر درمانی یا اولتراسوند
- تکنیک‌های درمان دستی
- درمان‌های جراحی
بیشتر بخوانید : سندروم تونل کارپال
نکات کاربردی برای پیشگیری از تشدید علائم سندرم دکرون در زندگی روزمره
یکی از عوامل تشدیدکننده سندرم دکرون، وضعیت نادرست دست هنگام استفاده از تلفن یا لپ‌تاپ است. هنگامی که ساعت‌های طولانی با گوشی کار می‌کنیم یا در حالت نامناسب تایپ می‌کنیم، فشار زیادی به تاندون‌های مچ وارد می‌شود. برای پیشگیری، بهتر است گوشی را با دو دست نگه داریم، از نگه داشتن آن با یک دست برای مدت طولانی خودداری کنیم و هنگام تایپ یا استفاده از ماوس، مچ دست را در حالت خنثی قرار دهیم. استفاده از پد ژله‌ای مچ و استند لپ‌تاپ هم می‌تواند کمک‌کننده باشد.
بسیاری از مادران به‌خصوص در ماه‌های ابتدایی زایمان به خاطر بلند کردن و بغل کردن مکرر نوزاد، دچار سندرم دکرون می‌شوند. برای پیشگیری، باید روش صحیح بغل کردن نوزاد را بیاموزید. بهتر است هنگام بغل کردن، شست در حالت خنثی باشد و مچ دستتان خم نشود. علاوه بر این توصیه می‌کنیم از ساعد برای حمایت بیشتر استفاده کنید تا فشار مستقیما روی مچ وارد نشود. استفاده از اسلینگ یا قنداق‌های کمکی هم می‌تواند فشار روی مچ را کاهش دهد.
در منزل می‌توانید با کمک ابزارهای ساده فشار وارد بر تاندون‌های شست و مچ را کاهش باعث. به‌عنوان مثال، در بازکن‌های خودکار برای بطری‌ها یا شیشه‌ها، برس‌های بلند برای شستن ظروف یا حتی گیره‌هایی برای نگه داشتن تلفن هنگام مکالمه، همگی می‌توانند از حرکات تکراری مچ جلوگیری کنند. این ابزارها برای افرادی که دچار دردهای مزمن در ناحیه مچ هستند بسیار موثرند و کمک می‌کنند روند بهبود تسریع یابد.
تمرینات کششی سبک برای مچ و شست از التهاب و خشکی تاندون‌ها جلوگیری می‌کنند. این تمرینات باید به آرامی و بدون درد انجام شوند. به‌عنوان مثال، کشیدن آرام شست به سمت مخالف و نگه داشتن آن برای چند ثانیه، یا چرخاندن مچ در جهت‌های مختلف، باعث افزایش انعطاف‌پذیری و جریان خون در این ناحیه می‌شود و به پیشگیری از سندرم دکرون کمک می‌کند. انجام این حرکات چند بار در روز خصوصا قبل از شروع فعالیت‌های سنگین توصیه می‌شود.
التهاب نقش مهمی در بروز سندرم دکرون دارد، بخ خاطر همین رعایت رژیم غذایی مناسب می‌تواند به کاهش آن کمک کند. مصرف مواد غذایی سرشار از اسیدهای چرب امگا ۳ مثل ماهی سالمون، گردو و بذر کتان، همراه با سبزیجات برگ‌دار، زردچوبه، زنجبیل و میوه‌های آنتی‌اکسیدان‌دار مثل توت‌ها، به طور طبیعی فرآیند التهاب را در بدن کاهش می‌دهند. در مقابل، باید مصرف غذاهای فرآوری‌شده، قندهای مصنوعی و چربی‌های اشباع‌شده را محدود کنید تا روند درمان سریع‌تر طی شود.